adamsızlıq — is. Kimsəsizlik, yalnızlıq, köməksizlik, arxasızlıq, himayəsizlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bikəslik — is. Kimsəsizlik, adamsızlıq; heç bir adamı, qohumu olmayan adamın halı. Yetdi bikəsliyim ol qayətə kim, çevrəmdə; Kimsə yox cizginə girdabi bəladən qeyri. F.. Bikəsliyimə, həsrəti besyarıma rəhm et! H. x.. Dadimə yetə ruzi bəla hiç kəsim yox;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tənhalıq — is. 1. Təklik, yalnızlıq, yalqızlıq, kimsəsizlik. Könlümü tənhalıq eylərdi pərişan sinədə; Olmasaydı cəm hər yanımda peykanın görüb. F.. 2. Boş yer, kimsəsiz yer, adam olmayan yer; issızlıq. <Qasım:> Mən bu tənhalıqda çox qüssələndim. S.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öksüzlük — is. Yetimlik. // Kimsəsizlik. Baxdım ki, sürünməyin sonu yoxdur, buraxdım; Qapadım bir məzara öksüzlüyün daşını. A. İldırım … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəriblik — is. 1. Yad yerdə olan, qürbətdə olan adamın halı. // Qürbət. Qəriblikdə yaşamaq. Qəriblikdə ölmək. – Qəriblik ixtiyar etməz, kimin kim, yarı yar olsa. K.. Qəriblikdə yada düşər, yanaram; Aşna, yoldaş, yar, müsahib, ellər, hey. M. V. V.. Durnalar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yalqızlıq — is. Təklik, tək tənhalıq, yalnızlıq, tək qalma. Birdən <müəllimin> fikrinə gəldi ki, Telli yalqızlıqdan qorxar. S. H.. Müşkünaz uşaqlıqdan təkliyi sevmir, yalqızlıqdan daralırdı. Ə. Vəl.. // Kimsəsizlik, adamsızlıq. Durnanın yetimlik,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yurdsuzluq — is. 1. Yurdu, evi olmama. 2. Sahibsizlik, baxımsızlıq, kimsəsizlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti